Ik zit krap, erg krap. In deze lang
slepende crisistijd ben ik zeker niet de enige. Voor mij betekent het
dat ik kan kiezen tussen een dikke reep chocola (Tony Chocolonely) of
een e-book van een Indie author. E-boeken
van zelfgepubliceerde vaak Amerikaanse of Britse schrijvers zijn rond
de drie euro, de prijs van een dikke reep. Een e-boek geeft langer
plezier dan een reep, lezen is onmisbaar om te kunnen schrijven dus
helpt bij me werk en je wordt er niet dik van......en chocola, tja
daar word je wel dik van, maar is soms gewoon noodzakelijk en altijd
lekker. Terwijl ik struin naar nieuwe Indie
schrijvers ben ik ook altijd nieuwsgierig naar het verhaal erachter.
Hoe lang schrijven ze al, hoe vinden ze hun publiek en hoe succesvol
zijn ze c.q. kunnen ze er van leven? Een deel van mijn manuscript
Jousterheerd ligt
bij uitgevers te wachten op
antwoord en ondertussen onderzoek ik de 'hoe en de hoe niet' van
zelfpublicatie. Gisteren las ik deze blog van een moedige Indie
schrijver. Het is interessant om te lezen hoe succes niet afdwingbaar
lijkt door de 'juiste marketingstappen' te doorlopen terwijl hele
bedrijven daar hun brood mee verdienen. Indie schrijver Carey Heywood is pijnlijk eerlijk over haar proces om zichzelf in de markt te zetten als zelfpublicerend auteur. Voor iedereen die dat overweegt, een must read!
https://www.facebook.com/CareyHeywoodAuthor/posts/533843263423885
Geen opmerkingen:
Een reactie posten