Vroeger was een zogenaamde aso te
herkennen aan een slonzig voorkomen en een grote bek. Zelfs onze
huidige minister-president gebruikte de uitdrukking 'gedraag je niet
als een Tokkie' om aan deze bevolkingsgroep te refereren. Maar de
afgelopen jaren heeft in ieder geval in Amsterdam zich een nieuw
soort asociaal ontwikkelt, die uiterlijk zijn of haar best doet om in
de categorie 'mooie mensen' te vallen. De mannen zijn niet meer zo
heel jong, maar doen zich jong voor. Oudere jongeren, zeg maar. Ze
hebben al dan niet hard gewerkt, maar boeren in ieder geval goed. De
nieuwe aso rijdt auto en de Amsterdamse gracht is maar net breed
genoeg voor hun bolide. Dat het merendeel van de bevolking zich per
fiets verplaatst, is lastig. Het moet in ieder geval niet naast hun
auto rijden. Dan laten ze je bij voorkeur even flink schrikken door
te claxonneren, lachen! Ze willen er langs dus moet de fietser maar op
de stoep rijden? Bij het stoplicht, die nu eenmaal geldt voor
iedereen, is obscene gebaren maken naar het kind achterop bij moeder
op de fiets dan ook heel normaal.
Als tenslotte de nieuwe aso na een
lange dag hard werken eindelijk om 23.30 uur thuiskomt, wil hij of
zij even stoom afblazen bij voorkeur met muziek op volume 10 en de
ramen van het grachtenpand open. Hard werken staat nu eenmaal gelijk
aan hard feesten. Dat moet namelijk kunnen. De nieuwe aso heeft het
breed en wat moet je met al dat geld als je het niet breed kunt laten
hangen. Hun leven is een groot netwerk en al die vrienden nodigen ze
allemaal uit op hun feestjes op het dakterras of in de tuin. De
feestjes zijn gekleurd door al of niet designer drugs in combinatie
met alcohol. Tja en dan vergeet je weleens dat je niet alleen op de
wereld aan het feesten bent, maar dat je buren hebt, voor wie de
volgende dag de wekker om 7 uur gaat. Met veel geld kun je je lekker
richten op jezelf. Hufterig gedrag? Ach, zeur niet zo, dan doe je
oordoppen in. De nieuwe aso is domweg zichzelf en dat moet gewoon
kunnen. Een beetje zoals D. Trump maar dan iets jonger.
