Zoet bloed

Als meisje van 11 jaar ging ik voor het eerst naar Suriname om kennis te maken met mijn vaderland. De reis maakte een diepe indruk op me. Het was een cultuurschok. Stads als ik was, werd ik geconfronteerd met de Natuur die onontkoombaar was in tegenstelling tot de schijnbare afwezigheid van deze in Amsterdam. Ik herinner me de eindeloze regenbuien en de volgelopen kuilen in de weg waar ineens (modder)vissen ofwel longvissen in zwommen. Ik zag voor het eerst vleermuizen die volgens mijn wijlen oom Johan 's nachts bloed dronken van koeien. Ik herinner me de vele honden die iedereen leek te bezitten, maar die toch als zwerfhonden overkwamen. Een hond van mijn oom had een wond waar de maden in zaten. Later leerde ik dat de maden het rottende vlees weg aten, dus eigenlijk 'goed' waren voor de hond. Maar de insecten, vele malen groter in hun omvang dan ik ooit gezien had en dan met name de muskieten maakten nog het meeste indruk. Leeggezogen werd ik ter plekke vanwege 'zoet bloed'. Toen ik ruim 20 jaar later nogmaals Suriname bezocht, waren het opnieuw de muskieten die me altijd wisten te vinden hoeveel deet ik ook gebruikte.

Momenteel is mijn vakantieomgeving een stuk eenvoudiger in een allerliefst vakantiehuisje in Brabant. Echter de ervaring was net zo exotisch als die eerste reis naar Suriname. Nog altijd stads en niet gewend aan de Natuur die toch echt heer en meester blijkt. Het huisje ligt tegen het bos aan ongeveer 1,5 km van het minidorpje Liessel. Het zijn de muggen die door de afwezige winter, de vele regens, hoge temperaturen en hoge luchtvochtigheid in grote getale op zoek zijn naar voedsel. Dat het huisje een vijvertje heeft met luie volgevreten kikkers heeft natuurlijk bijgedragen als broedkamer voor de bloedzuigers. Ze houden ploegendiensten aan. Wellicht huizen hier momenteel verschillende soorten die verschillende voedertijden hebben. In de avond druppelen ze binnen. Waar ze precies vandaan komen, is mijn een raadsel maar ik gok op het houten plafond in de keuken met weggevallen noesten waar ze zich schuil houden tot hun werktijd begint. 

Om 01.00 uur is het definitief happy hour, daarna komt druppelsgewijs om het uur of om de twee uur een mug rondzoemen totdat rond 05.30-06.00 uur de spits begint. Uitgeput van de hele nacht opstaan om te meppen, komen ze nu in hordes om 'het werk af te maken'. Na 06.00 uur vertrekken ze weer naar hun onzichtbare schuilplaatsen om de dag uit te zitten tot de avond valt. Maar nu niet meer. Ik ben met de bus die eens per uur komt in het naburige minidorp naar een groter dorp afgereisd waar ze een drogist (!) hebben en heb mijzelf een fles muggenspul cadeau gedaan die hoge ogen had gegooid bij omroep Max. En terecht. De eerste nacht hoorde ik de muggen langs mij heen scheren op zoek naar hun vertrouwde plekje aan de bar maar ze konden de deur niet meer vinden. Ik was aangenaam verrast, niet alles op televisie is lariekoek en soms is de mens de Natuur de baas.